Een beslissende doorbraak

Door: Arnold Heertje

Langer dan een jaar ben ik intensief betrokken bij de zaak over de mishandeling van mevrouw Antonova uit Culemborg, haar tweeling en hun halfbroer Ilja, door het bureau Jeugdzorg Gelderland. Bijna drie jaar geleden zijn de toen negenjarige kinderen volstrekt ten onrechte uit huis geplaatst en de speelbal geworden van een reeks van dubieuze instellingen: Bureau Jeugdzorg Gelderland, het Legers des Heils en de Raad voor de Kinderbescherming. Tientallen juridische procedures zijn er gevoerd om de kinderen weer bij moeder thuis te krijgen; tegen Bureau Jeugdzorg, het Leger des Heils en de Raad voor de Kinderbescherming. Telkens zagen deze organisaties kans de afschuwelijke toestand te continueren. De kinderen misten niet alleen een thuis maar ook hun vertrouwde school. Het belang van de kinderen werd volledig opgeofferd aan het oogmerk van Bureau jeugdzorg Gelderland, het Leger des Heils en de Raad voor de Kinderbescherming, namelijk: zoveel mogelijk geld aan de uithuisplaatsing te ontlenen.

Niet alleen ik had correspondentie met de vestigingsmanager R. Pullen van het Leger des Heils Zutphen, de gezinsvoogden C. Veddeler en M. Pormes van hetzelfde Leger des Heils en mevrouw A. Hendriks van de Raad voor de Kinderbescherming; vooral met deze laatste mevrouw viel geen land te bezeilen. Tevergeefs deed ik een beroep op de humane en christelijke achtergrond van de topmensen van het Leger des Heils, de heren Vader en Palsma. De zaak trok internationaal de aandacht in het verkeer tussen de Russische en Nederlandse minister van Buitenlandse zaken en ook van het Europese parlement.

Onder hevig protest van het Leger des Heils Gelderland nam de kinderrechter in Arnhem vandaag – op grond van een vernietigend rapport over de handelwijze van Jeugdzorg Gelderland, het Leger des Heils en de Raad voor de Kinderbescherming van een vooraanstaande deskundige – het besluit de kinderen onmiddellijk naar de moeder te laten gaan. Het Leger des Heils probeerde tevergeefs van de rechter gedaan te krijgen dat deze ermee akkoord zou gaan dat op verzoek van het Leger des Heils de moeder zou afzien van mogelijke procedures tegen het Leger des Heils.

Voor allen die zich verzetten tegen de handelingen van types als Erik Gerritsen René Meuwissen, Jan-Dirk Sprokkereef, Hans Lomans, Martin Sitalsing, Hans Kamps en Arthur Schellekens jegens volstrekt onbeschermde kinderen, is deze ommekeer in het juridisch omgaan met wat door de Bureaus Jeugdzorg, het Leger des Heils en de Raden voor de Kinderbescherming bij de rechterlijke macht wordt aangereikt, van verstrekkende en grote betekenis. Dit verzet komt van de kinderen (zoals Ilja, Sylvano en Remzi Cavdar) van moeders (zoals Kik de Jong en Nora Yorukseven), van vaders (Maarten Kalf) en van derden.

Mijn inschatting is dat het roer nu om gaat. Ik roep daarom Vader en Palsma op met mij te overleggen over het inslaan van het humane in plaats van het inhumane traject (zie “Economie” vijfde druk blz 326 – 327). De schade die door de instellingen jeugdzorg, het Leger des Heils en de Raden voor de Kinderbescherming is aangericht is enorm – bovenal in menselijk opzicht –  maar kent ook een financiële kant. Voor de gemeenten breken moeilijke tijden aan, voor de kinderen ziet de toekomst er misschien iets beter uit.

 

NB Ten slotte, mevrouw Lousberg van het kantoor Korver – Van Essen zag haar inhumane eis: de omgang van vader en dochter voor drie jaar te stoppen; bij dezelfde rechtbank in Arnhem vandaag eveneens stranden.