Door toedoen van de inhumane Schrikkergroep heeft de nu 21-jarige Remzi Cavdar volstrekt ten onrechte de helft van zijn leven doorgebracht in instellingen voor verstandelijk gehandicapten. Het handelen van de Schrikkergroep is misdadig en getuigt van een grotesk gebrek aan deskundigheid. Uit intellectueel oogpunt slaat het vonnis van de rechter, die luistert naar de naam H. J. Fehmers, echter alles.

Nu vast staat dat deze jongeman nooit verstandelijk gehandicapt is geweest, blijft deze rechter staan achter het oordeel van de beunhazen bij de Schrikkergroep die zeventien jaar geleden de jongeman als zwakzinnig hebben getypeerd en dat oordeel tien jaar hebben staande gehouden. Hoe is het mogelijk dat een onafhankelijk en zelfstandig denkend rechter, zo achter beunhazen blijft aanhobbelen?

Dat kan alleen worden verklaard uit het intrinsieke onvermogen van deze rechter zich te verplaatsen in het leed dat aan deze jongeman is toegebracht. Een verklaring daarvoor moet worden gezocht in de levensloop van de rechter. Zijn argumentatie is zo stupide dat er meer aan de hand moet zijn dan alleen een te vergeven intellectueel tekort. Er is ook sprake van een opvallend menselijk tekort, een karakteristiek die tegenwoordig nog zelden wordt aangetroffen bij de rechterlijke macht.

Een factor in deze zaak is verder het beschamende optreden van de advocaat Mr. Korver blijkens de openbare zitting. Wanneer Remzi hoger beroep aantekent, moet hij op zoek naar een goede advocaat en erop vertrouwen dat het Hof niet alleen juridisch technisch bekwame maar vooral ook humane rechters afvaardigt. Ik ben ervan overtuigd dat het recht in deze zaak zal zegevieren.

Arnold Heertje